Als ik de post op de mat hoor vallen, ben ik altijd zo beneden. Ook al weet ik voor 90 procent zeker dat er toch geen post voor mij is. En als we een brief krijgen die voor de hele familie bedoeld is maak ik hem altijd open. Gewoon omdat alleen het openmaken al leuk is.
Ik heb één vriendin waar ik brieven mee schrijf. We zijn hier ooit mee begonnen toen ik in groep 7 zat en zij in groep 5, omdat we geen andere manier hadden om contact te houden (mijn vriendin mocht nog geen email of Hyves). Toen ze later we een emailadres en Hyvesaccount had gingen we ook mailen, maar we zijn altijd blijven schrijven. Als ik haar niet had om naar te schrijven, was mijn handschrift nu al bijna onleesbaar geweest. Schrijven naar haar is leuk, omdat ik weet dat ik een echte handgeschreven brief terugkrijg.
Kaartjes sturen doe ik eigenlijk nooit (behalve naar familie, maar dat is omdat ik een goed leesbaar handschrift heb). Ik ben lui en stuur een e-card of krabbel. Eigenlijk zou ik meer kaartjes moeten sturen, gewoon omdat het persoonlijker is dan een krabbel, omdat ik niet wil dat de brievenbussen straks verdwijnen, en ook een beetje omdat ik hoop dat ik dan kaartjes terugkrijg.
xxx Lisa
