Wat is het lang geleden sinds ik een artikel over boeken heb kunnen schrijven! Ik had geen tijd om te lezen en loop nu dus 8 boeken achter op mijn Book Challenge. Gelukkig heb ik deze vakantie voldoende tijd om dat weer in te halen! Goed, ik heb dus eindelijk weer twee boeken uitgelezen: Extremely Loud & Incredibly Close en The Book Thief.
Allebei deze boeken gaan over kinderen die andere interesses hebben dan de kinderen van hun leeftijd en hebben allebei iets met de Tweede Wereldoorlog te maken. Ik kan veel overeenkomsten tussen de boeken vinden maar ze zijn ook heel verschillend!
Dit boek gaat over de 9-jarige Oskar die in New York woont met zijn moeder. Zijn vader is overleden tijdens 9/11. Op een dag vindt hij in zijn vaders kast een sleutel in een envelop met het woord Black erop. Oskar is vastberaden om het slot van de sleutel te vinden. Tijdens zijn zoektocht ontmoet hij een oude meneer Black en komt hij tegelijkertijd meer te weten over zijn verdwenen opa, die niet meer durfde te praten.
Dit is zo’n bizar boek!’ Er zitten allemaal foto’s in, en pagina’s uit de daybooks van de opa van Oskar, die alles moest opschrijven omdat hij niet kan praten. Soms is er opeens een stuk vanuit het perspectief van zijn opa of oma. Aan het begin van die hoofdstukken snap je dan even niet waar alles over gaat, Sowieso zijn veel dingen in het boek een beetje vaag, maar naarmate je verder leest wordt alles duidelijk. Oskar is eigenlijk veel te slim en ondernemend voor zijn leeftijd maar dat is juist één van de dingen die dit boek zo bijzonder maken. Het is echt lastig om dit boek uit te leggen, eigenlijk moet je het gewoon lezen! Echt een aanrader.
Tijdens de tweede wereldoorlog wordt Liesel naar pleegouders gebracht. Haar nieuwe moeder is heel gemeen maar haar vader blijft bij haar als ze nachtmerries heeft, en veel belangrijker: leert haar lezen. Om het leven door te komen leest ze boeken, steeds weer opnieuw.
Ik ben er nog steeds niet helemaal uit wat ik nou van dit boek vind. Het verhaal wordt verteld vanuit iemand die overal vlak naast staat, maar tegelijkertijd wel onzichtbaar is. Het verhaal staat vol met kleine quotes, die alvast vertellen wat er verder gaat gebeuren, personen of plekken beschrijven of Duitse woorden uitleggen. Er zitten een paar Duitse woorden in en dat voegt toch wel wat leuks toe aan het verhaal. Na het lezen van dit boek kun je goed schelden in het Duits, haha. Bij het lezen van dit boek kon ik me alles zo voorstellen, maar ik voelde er niet veel emoties bij. Dit komt ook wel een beetje door die voorspellingen, maar toch. Ook vond ik het vreemd dat ik aan het ende nog steeds het gevoel had alsof ik over de 9-jarige Liesel zat te lezen, terwijl ze inmiddels 14 was. Toch vond ik het boek zeker niet slecht: het verhaal was leuk en het is ook heel mooi geschreven!
Dit waren allebei best wel zware boeken maar dat vind ik zelf niet zo;’n probleem. Eigenlijk ben ik helemaal geen fan van chicklit maar aan de andere kant is het ook wel weer fijn dat ik op vakantie wat ‘simpelere’ boeken meeneem! De volgende keer kunnen jullie dus weer een boekreview verwachten over wat luchtigere boeken.
