Brillenmeisje

Twaalf jaar geleden ging ik voor de eerste keer naar de opticien. Ik had namelijk een sterkte + 9 en + 6,5 met een flinke cilinder erbij. 'Wat is mijn broertje groot', zei ik, toen ik hem voor het eerst opzette. En ook al is mijn sterkte inmiddels bijgesteld naar + 3 en + 2,25 (voordeel van plusglazen!), klasgenoten zeggen nog steeds 'woow, wat ben je groot!' als ze mijn bril opzetten. 

Mijn supercoole ronde brilletje met kattenpootjes en een Winnie the Pooh-brillenkoker 

Inmiddels loop ik namelijk al twaalf jaar rond met een bril op, dag in dag uit, de hele dag lang. Terwijl anderen een bril hebben om het bord te kunnen lezen, moet ik de mijne altijd op. Anders ga ik turen en word ik snel moe. Toen ik naar de middelbare school ging begon ik een afkeer te ontwikkelen voor mijn bril. Ik zette hem zo vaak mogelijk af en ging er niet mee op de schoolfoto. In de eerste heb ik een tijdje lenzen geprobeerd, maar dat was geen succes. Dus heb ik nog tot begin de vierde met die -in mijn ogen- vreselijke bril gelopen. Tot 'ie een keertje helemaal verboog.

Ik ging naar de opticien, waar ik geen enkel leuk montuur tegenkwam. In een andere winkel kwam in daarentegen een stuk of tien leuke brillen tegen! Lag het dan aan mijn winkel, dat ik  nooit een écht leuke bril kon vinden? Uiteindelijk is deze het geworden. Twee jaar geleden had ik nooit zo'n montuur durven uitkiezen, en ik schrok ook een beetje van mezelf als ik in de spiegel keek. Maar nu ben ik er echt superblij mee!

Yay voor snelle compactcamerafoto's!

Ik kan nu eindelijk weer zeggen dat mijn bril gewoon bij me hoort. Ik hou hem op bij de schoolfoto, op feestjes en tijdens de les zet ik mijn bril niet meer af (tenzij de economieleraar hem  Natuurlijk zou ik nogmaals lenzen kunnen proberen, maar dat is zo'n gedoe. Dan heb ik liever gewoon mijn bril, waar iedereen, en ik vooral, gewend aan is.

Heb jij een bril? En zo ja, moet je hem altijd op of alleen om bepaalde dingen beter te kunnen zien?