Gelezen in 2013 #1

Het gaat goed met boeken lezen dit jaar! Ik heb mijn reading challenge (zie zijbalk) maar met vijf boeken verhoogd, omdat er niet veel challenge meer aan was. Ik ben nu bezig in mijn zevende en achtste boek van dit jaar. Het leek me leuk om weer korte boekreviews te gaan doen van de boeken die ik heb gelezen, dus bij deze! Ik zal niet elk boek behandelen, want twee van de boeken waren voor school. Goed, vandaag ga ik de eerste drie boeken van 2013 behandelen!

Looking for Alaska - John Green

Before, Miles "Pudge" Halter is done with his safe life at home. His whole life has been one big non-event, and his obsession with famous last words has only made him crave "the Great Perhaps" even more (François Rabelais, poet). He heads off to the sometimes crazy and anything-but-boring world of Culver Creek Boarding School, and his life becomes the opposite of safe. Because down the hall is Alaska Young. The gorgeous, clever, funny, sexy, self-destructive, screwed up, and utterly fascinating Alaska Young. She is an event unto herself. She pulls Pudge into her world, launches him into the Great Perhaps, and steals his heart. Then. . . . After. Nothing is ever the same. (johngreenbooks.com)

De vertaling is nergens te koop, en daarom de Engelse beschrijving. De Nederlandse titel is Het Grote Misschien. Maar je kunt dit boek ook prima in het Engels lezen. Er zitten wel wat moeilijke woorden in, maar niet zodanig dat je het verhaal niet kunt begrijpen. Misschien is dit dus wel een goed boek voor je literatuurlijst Engels?

Maargoed, op naar mijn mening. Daar kan ik vrij kort over zijn, want ik vind John Green gewoon een hele goede schrijver. Hij kan gewoon zulke leuke en originele personages verzinnen! Wel vond ik het jammer dat het net zoals in Paper Towns ging over een doodnormale jongen die geobsedeerd is door het fascinerende-maar-onbereikbare meisje, maar goed. Aan het begin dacht ik dat Miles een beetje saai zou zijn, maar 'gelukkig' doet hij gewoon mee met het stiekem drinken en roken en de typische kostschool-stunts. Ik wil verder niet te veel verklappen over de inhoud, maar er gebeurt vrij veel. Naar mijn gevoel was dit boek totaal niet langdradig, en ik had het dan ook vrij snel uit.  Stiekem vind ik dit bekendste boek van John Green de minst leuke die ik tot nu toe gelezen heb, maar dat betekent dat het alsnog 4 sterren heeft gekregen op Goodreads!

The Fault in our Stars - John Green

Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbekende tijd. Genoeg om een studie op te pakken en vooral niet als zieke behandeld te worden. Augustus, Gus, heeft kanker overleefd - ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende wederzijdse aantrekkingskracht. Maar Hazel wil niet iemands tijdbom zijn.
Hazel laat Gus kennismaken met haar lievelingsboek: An Imperial Affliction van Peter Van Houten, een roman over een ziek meisje, die midden in een zin eindigt. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar Peter Van Houten om hem te vragen hoe het de personages vergaat nadat het boek is opgehouden. De tocht leidt hen naar Amsterdam, waar de schrijver als een kluizenaar leeft. Hij is in niets wat ze zich van hem hebben voorgesteld. En hun leven neemt een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken. (bol.com)

Nog een boek van John Green! Ik denk dat dit boek wel in mijn top 5 van 'meest zielige boeken ooit' thuishoort. Ik ga natuurlijk niet in details treden, maar ik heb behoorlijk gehuild om dit boek. Op een schooldag ben ik om 23:15 uur begonnen aan de laatste 150 pagina's. Niet zo'n slim idee natuurlijk, want dan gebeurt er iets shockends en moet je wel in één keer tot het einde doorlezen. Maar dat betekent wel dat ik het een heel goed boek vond dat ik écht niet meer kon wegleggen. 

Het eerste deel van dit boek heb ik gelukkig wel met een glimlach op mijn gezicht gelezen. Hazel is zielig, want eigenlijk heeft het leven voor haar geen zin meer. Toch dacht ik dat niet terwijl ik het boek las. De ouders van Hazel zijn nog zieliger, want ze zijn bang dat ze doodgaat, terwijl Hazel eigenlijk niet zo bang is. Dat maakte dit boek heel speciaal. Hazel en Augustus zijn zo leuk samen (ik vroeg me echt het hele eerste stuk af wanneer er nou wat ging gebeuren, haha). Mijn favoriete deel van dit boek was toch wel dat ze naar Amsterdam gingen. Ik kon zo voor me zien hoe ze door het Anne Frankhuis liepen, en John Green had de fietsers in Nederland goed geobserveerd. Ja, ik vond dit een geweldig boek! Aan de ene kant heel leuk en vrolijk, aan de andere kant zo verschrikkelijk hartverscheurend. Dat heeft John knap gedaan!
De Nederlandse titel van dit boek is Een Weeffout in onze Sterren. 

Life of Pi - Yann Martel

Het leven van Pi vertelt het ongelooflijke verhaal van Piscine Patel (Pi), een zestienjarige Indiase jongen, wiens vader een dierentuin in India heeft. Wanneer de familie besluit het land te verlaten, wordt de hele dierentuin ingescheept. Maar het schip vergaat en de enige overlevenden op de reddingssloep zijn Pi, een hyena, een zebra met een gebroken been en een tijger van 200 kilo.
237 dagen dobbert de sloep over de Grote Oceaan - het decor voor een buitengewoon fantasierijke roman. 'Dit verhaal doet je in God geloven', aldus een personage. Dat gaat misschien wat ver, maar wie Het leven van Pi leest, moet wel geloven in de verwoestbare kracht van verhalen.

Ik heb hier de Nederlandse versie van gelezen (die stond bij ons in de boekenkast) en daar heb ik spijt van. Ik denk dat ik dit boek nog mooier had gevonden als ik het in het Engels had gelezen. Toch vond ik hem nog steeds heel mooi! Twee jaar geleden durfde ik dit niet te lezen, omdat ik bang was dat ik het gruwelijk zou vinden. Maar dat viel hartstikke mee! Dit is echt een bizar maar heel mooi verhaal. Ik weet niet hoe de auteur het ooit heeft kunnen verzinnen om zijn hoofdpersonage met een tijger op een boot te zetten, maar het heeft wel heel goed uitgepakt! Heel veel mensen zeggen alleen dat het begin echt verschrikkelijk saai is en dat je daar echt even doorheen moet komen, maar dat het daarna heel leuk wordt. Ik vond het begin eigenlijk wel meevallen. Misschien omdat ik me tijdens het lezen zo in die dierentuin zag rondwandelen, haha.  De rest van het boek vond ik soms wel een tikje langdradig, maar op zich leest het boek vrij snel weg.

Dit boek gaat natuurlijk om het einde. Misschien heb je de film gezien, dan weet je wel waar ik het over heb. In mijn geval had een jongen uit mijn klas het einde al verteld, dus dat was een beetje jammer. Tijdens het lezen van dit boek dacht ik er eigenlijk niet aan, maar toen ik bij het einde was aangekomen was dat wel een beetje jammer. Goed, niets aan te doen: ik vond Life of Pi nog steeds een erg mooi boek!

Dit is wel weer een beetje een te lang artikel geworden, maar toch hoop ik dat jullie hier weer wat lees-inspiratie hebben gekregen! Welk boek heb jij voor het laatst gelezen? En vind je het een aanrader, of niet?